Reisstruggles & lieve mensen
Blijf op de hoogte en volg Tamar
06 Februari 2014 | Indonesië, Sanur
Goeiemorgen Nederland!
Daar zit ik dan, op Bali. Net een soort van ontbijt achter de rug, plain noodles. Was niet écht heel lekker maar ja, ik moet iets eten hè! Zometeen maar even wat fruit scoren ofzo.
Mijn reis hiernaartoe was redelijk prima. Afscheid nemen van papa, mama en Ollie was best wel heftig, en ik liep dan ook met traantjes in mn ogen naar de gate.. Eenmaal in het vliegtuig ging het wel gelukkig! Na 6 uur vliegen stopten we eerst in Abu Dhabi waar de helft van de mensen het vliegtuig uit ging. Vervolgens hebben we 3 uur gewacht voordat we weer opstegen,nerve racking as ****. Acht uurtjes later kwamen we aan in Jakarta (6.00u Nederlandse tijd, 12.00u lokale tijd) om vervolgens over te stappen op naar vliegtuig #2. Die laatste vlucht was echt heeeel naar. Ik was helemaal klaar met het vliegen en stilzitten, het was veel te warm en er zat een man naast me die stonk en al snurkte toen 'ie nog geen 10 minuten zat...
Het echte drama begon aangekomen op Bali. Uiteraard was het eerste wat ik moest doen; geld pinnen! Ik liep dus heel enthousiast naar de ATM's, waar ik ze alle 10 heb geprobeerd maar niks geen geld kwam eruit... Bleek dus dat ik mijn pinpas niet had ingesteld op 'Wereld' dus ik kon alleen pinnen in Europa... Dom dom SUPER dom!
Een hele lieve vrouw, die ik herkende uit het vliegtuig, bood toen aan dat ik met haar mee reed (zij moest naar Ubud, dus Sanur lag enigszins op weg)... Na aan 7 mensen de weg te hebben gevraagd hebben we vervolgens gelukkig het hostel gevonden!
Toen ik hier aankwam, moest ik dus regelen dat mn pinpas juist werd ingesteld, maar de WiFi deed het niet door een hele heftige regenbui... Stond toch wel een beetje op het randje van huilen op dat moment.
Gelukkig was daar Jana, mijn kamergenootje, die daar op bed lag omdat ze ziek was. Zij had nog wat internet tegoed wat gister verliep dus dat mocht ik van haar gebruiken! Na heel wat geapp met Ollie en 3 mislukte pogingen om te bellen is het dan eindelijk gelukt en is mijn pas ingesteld op wereld! Woehoee. Nu nog testen of het heeft gewerkt haha.
Vandaag heb ik nog niet echt plannen. Ik ga met Jana, die beter is inmiddels gelukkiiiiig!!, lekker rondwandelen en kijken in Sanur. Beetje wennen aan het weer en het eiland en uiteraard: bruin worden!
Ik denk dat ik een dag of 2 a 3 hier blijf in Sanur en daarna vertrek naar Gili Trawangan, waar ik een duikcursus ga volgen. Jana en een paar andere meiden van het hostel gaan daar morgen naartoe dus dan kan ik mooi aansluiten!
Ik mis jullie allemaal nu al, en die 2 maanden lijken nu echt suuuper lang, maar ik denk dat, als ik eenmaal gewend ben, de tijd gaat vliegen!
Heel veel knuffels en kusjes en al die dingen!
Liefs
Daar zit ik dan, op Bali. Net een soort van ontbijt achter de rug, plain noodles. Was niet écht heel lekker maar ja, ik moet iets eten hè! Zometeen maar even wat fruit scoren ofzo.
Mijn reis hiernaartoe was redelijk prima. Afscheid nemen van papa, mama en Ollie was best wel heftig, en ik liep dan ook met traantjes in mn ogen naar de gate.. Eenmaal in het vliegtuig ging het wel gelukkig! Na 6 uur vliegen stopten we eerst in Abu Dhabi waar de helft van de mensen het vliegtuig uit ging. Vervolgens hebben we 3 uur gewacht voordat we weer opstegen,nerve racking as ****. Acht uurtjes later kwamen we aan in Jakarta (6.00u Nederlandse tijd, 12.00u lokale tijd) om vervolgens over te stappen op naar vliegtuig #2. Die laatste vlucht was echt heeeel naar. Ik was helemaal klaar met het vliegen en stilzitten, het was veel te warm en er zat een man naast me die stonk en al snurkte toen 'ie nog geen 10 minuten zat...
Het echte drama begon aangekomen op Bali. Uiteraard was het eerste wat ik moest doen; geld pinnen! Ik liep dus heel enthousiast naar de ATM's, waar ik ze alle 10 heb geprobeerd maar niks geen geld kwam eruit... Bleek dus dat ik mijn pinpas niet had ingesteld op 'Wereld' dus ik kon alleen pinnen in Europa... Dom dom SUPER dom!
Een hele lieve vrouw, die ik herkende uit het vliegtuig, bood toen aan dat ik met haar mee reed (zij moest naar Ubud, dus Sanur lag enigszins op weg)... Na aan 7 mensen de weg te hebben gevraagd hebben we vervolgens gelukkig het hostel gevonden!
Toen ik hier aankwam, moest ik dus regelen dat mn pinpas juist werd ingesteld, maar de WiFi deed het niet door een hele heftige regenbui... Stond toch wel een beetje op het randje van huilen op dat moment.
Gelukkig was daar Jana, mijn kamergenootje, die daar op bed lag omdat ze ziek was. Zij had nog wat internet tegoed wat gister verliep dus dat mocht ik van haar gebruiken! Na heel wat geapp met Ollie en 3 mislukte pogingen om te bellen is het dan eindelijk gelukt en is mijn pas ingesteld op wereld! Woehoee. Nu nog testen of het heeft gewerkt haha.
Vandaag heb ik nog niet echt plannen. Ik ga met Jana, die beter is inmiddels gelukkiiiiig!!, lekker rondwandelen en kijken in Sanur. Beetje wennen aan het weer en het eiland en uiteraard: bruin worden!
Ik denk dat ik een dag of 2 a 3 hier blijf in Sanur en daarna vertrek naar Gili Trawangan, waar ik een duikcursus ga volgen. Jana en een paar andere meiden van het hostel gaan daar morgen naartoe dus dan kan ik mooi aansluiten!
Ik mis jullie allemaal nu al, en die 2 maanden lijken nu echt suuuper lang, maar ik denk dat, als ik eenmaal gewend ben, de tijd gaat vliegen!
Heel veel knuffels en kusjes en al die dingen!
Liefs
-
06 Februari 2014 - 15:35
Big Bro Daaaaafjeeeee:
hahahah ei hoofd, beter heb je 'm nu op wereld! goed om te horen dat je met Jana wat gaan doen! luf joe! x -
06 Februari 2014 - 17:36
Tante Gerda :
Ga er maar lekker van genieten. Wij zijn er straks gewoon nog hoor als je terugkomt xx Jezelf vermaken en heel veel afleiding zoeken, ik weet t zeker....volgende week weet je niet eens meer wie wij zijn!! -
06 Februari 2014 - 18:09
Nico:
Het wordt natuurlijk leuk, en af en toe leerzaam. Les 1 is al geweest: neem altijd wat contant geld mee van het land van aankomst. :-) -
06 Februari 2014 - 22:58
Oma B :
Dat was al een hele ervaring ,je ziet er zijn nog goede mensen op de wereld ,Gelukkig is alles op z,n pootjes terecht gekomen ,houwen zo.En flink genieten
Als er vroeger iemand naar de Oost ging ,zeiden ze ," breng een aapje voor me mee" ,maar dat gaat nu niet meer op .Leuk dat je al direct contact had met Jana ,nogmaals veel plezier .
Groetjes Opa en Oma -
07 Februari 2014 - 09:48
Leo:
Hoop dat je een fijne tijd gaat meemaken Tamar, tijdje niet gezien. Maar dat komt goed.
liefs leo -
08 Februari 2014 - 13:00
Mariella:
En nu een verslag van de dagen daarna! We wachten met spanning....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
