Eat, sleep, read, repeat

Gaan we weer! Ik vergeet de hele tijd om een blog te schrijven haha, sorryyyy! Misschien moet ik maar eens gaan proberen om 2x per week een blog te schrijven, dan is t allemaal wat overzichtelijker.

Het laatste wat ik schreef was dat ik maandag in Amed was aangekomen met Jana. De volgende dag zijn we met de scooter naar Tulamben gereden, waar een scheepswrak uit de Tweede Wereldoorlog onder water ligt. We wouden eigenlijk gaan duiken maar wegens Jana's verkoudheid kon dit helaas niet. Dan maar snorkelen! Snorkelen was ook heeeel mooi, echt onwijs veel mooie vissen gezien en je kon het scheepswrak ook nog redelijk goed zien. Op een gegeven moment heb ik zelfs 10 minuten lang meegezwommen met een school vissen, die totaal niet gestoord werden door mij. Dit was anders geweest als ik had gedoken, omdat je dan heel veel bubbels produceert door de lucht die je uitademt, wat de vissen niet echt chill vinden. Na twee keer een half uur snorkelen (geen wetsuit, dus uiteindelijk word je toch koud...) zijn we gaan lunchen en daarna maar weer terug gereden naar Amed. De rest van de dag hebben we besteed aan boek lezen, chillen en eten (surprise!).
We hadden al snel besloten dat we op.woensdag al zouden vertrekken naar Lovina omdat er toch niet zoveel te doen was in Amed, naast snorkelen en duiken, dus dat betekende weer vroeg opstaan op woensdag en dan met de shuttle bus naar Lovina! Hier verbleven we in een guesthouse/homestay genaamd Bayu Mantra, wat echt 10m van het strand af lag. We waren heel enthousiast uiteraard, toen we aankwamen en zagen dat het strand zo dichtbij was, maar eenmaal op het strand zagen we al snel dat het een heel vies strand was. Naast het zwarte, vulkanische zand (wat heel bizar was om te zien, een zwart strand) was er heeeel veel viezigheid en er liepen honden, kippen en biggetjes rond die allemaal vrolijk overal hun behoefte deden. Niet echt top om lekker te zonnebaden dus... Gelukkig hadden we een heerlijk rustige bungalow met veranda waar we lekker hebben gelezen en gechilld. Donderdag zijn we toen naar de Holy Hot Springs gereden, die ongeveer 20 minuten rijden buiten Lovina lagen. Het was zonnig voor het eerst in dagen dus het was nog warmer dan normaal. Het was dus ook wel even wennen om in een soort warm bad te gaan als het buiten als 32 graden is. Maar wel lekker! Het water voelde heel zacht en log aan, waarschijnlijk omdat er een beetje zwavel in zat ofzo? Niemand kon ons echt vertellen waarom omdat niemand daar fatsoenlijk Engels sprak (en ik heb het nog niet uitgezocht op internet). Na een halfuurtje ongeveer begon het opeens keihard te regenen (regenseizoen, jungle, kan gebeuren he?) dus het was opeens koud boven water! Waren wij ff blij dat we in dat warme bad zaten :)
Eenmaal uitgebadderd hebben we wat nieuwe sarongs gescoord (mijn eerste was inmiddels supervies en ik ben een beetje bang om ze te wassen...) en zijn we weer terug ons guesthouse gereden. Na ons dineetje in Warung Rasta hebben we, eenmaal terug in ons guesthouse, een Canadees ontmoet genaamd Raph. Hele avond gezellig mee gekletst en zelfs afgesproken om een keer mee te gaan surfen (moet er toch een keer van komen he!).
Vrijdag zijn Jana en ik weer terug naar Ubud gegaan, het noorden hadden we nu wel gezien... Na aankomst zijn we dan eindelijk naar de toeristische trekpleister 'Monkey Forest' gegaan, wat letterlijk een bos in de stad is met lang staart makaken erin, en een aantal mooie tempels. Iedereen had ons al verteld dat het heel klein was en dat je er maar een kwartiertje zou rondlopen maar eenmaal daar verbaasde ik me er toch nog over dat het echt zó klein was. Heb nog wel een mooi avontuurtje gehad daar, wat inhield dat ik een aap probeerde te fotograferen en als dank daarvoor me vrolijk ging bijten... Auw. Ben toen maar even naar de first aid post gelopen, die gelukkig net buiten het bos was. Ik zal wel niet de eerste en laatste zijn die wordt gebeten... Eenmaal schoongemaakt en gedesinfecteerd was alles prima en voelde het meer als een blauwe plek en het is nu bijna weg getrokken dus niks aan het handje!
Zaterdag zijn we om vijf uur opgestaan om naar Mt. Batur te rijden en de vulkaan te beklimmen. Dit was denk ij één van de pittigste wandelingen die ik heb gedaan. Niet qua tijd, want het was een hele korte wandeling, maar qua helling. My god wat was t steil! Gelukkig was het uitzicht het allemaal waard en vooral de stoom die uit de caldera kwam was echt cool om te zien.
Na een pijnlijke, langzame weg naar beneden waren we wel toe aan een massage die we dan ook zeker hebben genomen diezelfde middag. Hoewel de massage minder goed was dan de eerste was het nog steeds lekker om ff te ontspannen!
Gister hebben we een ochtendje gechilld omdat we s avonds een lange trip naar de tempel Tanah Lot voor de boeg hadden. Twee uur heen, twee uur terug. En onderweg ook nog mensen in Sanur opgepikt die mee wouden komen. De tempel zelf was heel mooi en de zonsondergang ook, maar het aantal Chinezen en Koreanen was echt té hoog. En maar poseren, en nog meer poseren en nóg meer poseren. En ik dacht dat wij Europeanen erg waren... We waren de tempel dan ook al snel zat vanwege het aantal toeristen en zijn na 45 minuten weer terug gegaan.

Vanmiddag heb ik helaas afscheid moeten nemen van Jana, met wie ik de afgelopen 3 weken mee heb gereisd... Zij vliegt morgenochtend terug naar Australië en ging vanavond naar de vliegveld hotel en ik ben terug gegaan naar Big Pineapple. Ben wel een beetje verdrietig dat ze weg is maar ik heb gelukkig nu al heel veel nieuwe mensen ontmoet hier dus dat scheelt. Nu nog bedenken wat ik ga doen de rest van mijn tijd hier! Hopelijk kan ik morgen gaan surfen met Raph, een jongen die we hebben ontmoet in Lovina, maar dat zien we morgen wel!

Ik ga lekker eten halen nu, ik hoop weer wat leuke verhalen van jullie terug te horen. Miss you guys!

Liefs, knuffels & kusjes!